- heykəltəraşlıq
- ваяние, скульптура.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
heykəltəraşlıq — is. 1. Təsviri sənətin qazıma, yonma, kəsmə, yapma və ya tökmə üsulu ilə həcmli təsvirlər (heykəl, büst, barelyef və s.) yaradan növü. Klassika dövrü yunan heykəltəraşlığı dünya incəsənətinin ən maraqlı hadisələrindən biridir. – Biz eyni sözləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəltəraş — is. <ər. heykəl və fars. . . . təraş> Heykəltəraşlıq əsərləri yaradan sənətkar. Azərbaycan heykəltəraşları monumental abidələr yaratmışlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəltəraşi — ə. və f. heykəlqayırma sənəti; heykəltəraşlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
plastika — <yun. plastike> 1. inc. Heykəltəraşlıq sənəti. Antik plastika. Plastika məktəbi. // Heykəltəraşlıq əsərləri. 2. inc. bax plastiklik. Heykəlin plastikası. 3. Bədənlə ritmik zərif hərəkətlər göstərmə məharəti. Balet icraçıdan plastika tələb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alebastr — <yun.> Divara suvaq çəkmək üçün, yaxud heykəltəraşlıq işlərində və cərrahlıqda işlədilən ağ gips; kəc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eskiz — <fr.> 1. Bir şəklin, rəsmin və ya onun bir hissəsinin ilk qaralaması. // Heykəltəraşlıq əsərinin kiçildilmiş miqyasda hazırlanan ilk nümunəsi, modeli, taslağı. // Bir musiqi əsərinin, ədəbi əsərin və ya onların hissələrinin ilk redaktəsi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fraqment — <lat. fragmentum – sınıq, qırıq, parça> Qırıq, parça (məs.: hər hansı incəsənət – rəssamlıq, memarlıq, heykəltəraşlıq və s. əsərlərinin salamat qalmış hissəsi, parçası). Baletdən fraqmentlər. Binanın fraqmenti. Rəsmin fraqmentləri. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gil — is. 1. Yer səthində və ya altında olan, yaş halda özlü kütləyə çevrilən çöküntü süxuru (dulusçuluq, heykəltəraşlıq və tikintidə işlədilir). Qırmızı gil. Gil məhlulu. – Çökmə süxurların dənizdə əmələ gələn növlərinə misal olaraq qumaşı, əhəngdaşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maska — <fr. əsli ər. məsxərədən> 1. Tanınmamaq üçün üzə taxılan və göz üçün deşikləri olan xüsusi örtük. Maska taxmış pəhləvan. – Qəribə zamanda yaşadıq, oğul; Bilmədik maskayla üzün fərqini. B. V.. // Üzərində müxtəlif heyvan, quş, insan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalereya — <fr.> 1. Binanın ayrı ayrı hissələrini bir biri ilə birləşdirən örtülü uzun eyvan. Şüşəbənd qalereya. 2. Qala tikililərini, yaxud şaxtanın ayrıayrı hissələrini bir biri ilə birləşdirən yeraltı yol. 3. Teatrın, ucuz qiymətli yerlər olan ən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sinif — is. <ər.> 1. Elmi və digər təsnifatda: a) biol. bitki və heyvanların təsnifatında böyük bölmələrdən (şöbələrdən) biri. Sudaquruda yaşayanlar sinfi. Məməlilər sinfi. İkiləpəli bitkilər sinfi. – Zooloji təsnifata görə bal və ya ev arısı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti